Υπερασπιζόμενες την στάση της καγκελαρίου Μέρκελ οι μεγαλύτερες γερμανικές εφημερίδες αναφέρονται με τα πιο μελανά χρώματα στην τρέχουσα κρίση της ευρωζώνης, χαρακτηρίζουν το ευρώ «εν δυνάμει νεκροθάφτη της ΕΕ», καλούν την καγκελάριο να αγνοήσει «την κακώς εννοούμενη ειρήνη» στην Ένωση και να διδάξει την γερμανική πειθαρχία.
Καυτηριάζουν τις χώρες - οφειλέτες ζητώντας τους να πάψουν «να χτυπούν τον βασικό τους χρηματοδότη» και τους «σωτήρες τους» και υπενθυμίζουν «στους Παπανδρέου και Σια» ότι οι ηγέτες της Ευρωζώνης πρέπει δημοσίως να εμφανίζονται με ενιαίο λόγο...

Με τίτλο «Το τίμημα του ευρώ» και αναφερόμενη στις συνεδριάσεις των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ, η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung επικεντρώνει την προσοχή της στην ανάγκη οι ηγέτες της ευρωζώνης «να έχουν δημόσια ενιαία φωνή και θέσεις» και επικρίνει την στάση «των Παπανδρέου και Σια», οι οποίοι, κατά την εφημερίδα «αγνοούν το πρώτο μάθημα της περασμένης άνοιξης - τίποτε παραπάνω δεν αγαπούν οι κερδοσκόποι από τις δημόσιες διενέξεις των χωρών μελών της ευρωζώνης, διότι τους ανοίγουν το δρόμο για σενάρια τρόμου και αισχροκέρδεια».

Η εφημερίδα, τονίζοντας ότι το τοπίο στην ευρωζώνη είναι «ζοφερό» αναφέρει ότι «οι επενδυτές εκτινάσσουν σε ύψη-ρεκόρ το κόστος των πιστώσεων της υπερχρεωμένης Ιρλανδίας. Μαζί με την Ιρλανδία τίθενται υπό πίεση και οι άλλες υπερχρεωμένες χώρες, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ελλάδα. Και οι πολιτικοί αντί να συσπειρωθούν κατά των αγορών, αντιπαρατίθενται ο ένας εναντίον του άλλου. Οι χρεωμένες χώρες επιτέθηκαν τώρα κατά του βασικού τους χρηματοδότη, κατά της Γερμανίας.»

Η εφημερίδα επισημαίνει μάλιστα ότι «ιδιαίτερα επιθετική ήταν η υπ’ αριθμόν ένα χρεωμένη χώρα της ευρωζώνης, η Ελλάδα. Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου κατηγορεί τη Γερμανίδα καγκελάριο ότι τα σχέδια των μεταρρυθμίσεών της μπορεί να οδηγήσουν ορισμένες χώρες στη χρεοκοπία»

Η γερμανική εφημερίδα καταλήγει υποστηρίζοντας ότι «οι Έλληνες και οι Ιρλανδοί θα πρέπει να σταματήσουν να χτυπούν αυτούς που επιδιώκουν να τους σώσουν. Η καγκελάριος πρέπει να βρει τις σωστές λέξεις για να καθησυχάσει τη νευρικότητα των κυβερνήσεων των υπερχρεωμένων χωρών και να εκτονωθεί έτσι η πίεση, την οποία υφίστανται οι κυβερνήσεις αυτές στις χώρες τους.

Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί πρέπει όλοι μαζί να αποσαφηνίσουν στους διαδηλωτές της Αθήνας ή σε λίγο του Δουβλίνου ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στις επώδυνες περικοπές. (...) Σίγουρο ασφαλώς είναι ένα: η Γερμανία επωμίζεται το μεγαλύτερο βάρος. Γι’ αυτό δεν επιτρέπεται η καγκελάριος να θυσιάσει τις αρχές της για μια κακώς εννοούμενη ειρήνη».

Με τίτλο «Ζοφερή κατάσταση» στην Ευρωζώνη, η Frankfurter Allgemeine Zeitung σχολιάζει τις εξελίξεις της δημοσιονομικής κρίσης, αναφέροντας: «Η ευρωζώνη διανύει μία περίοδο σκληρού αγώνα για την επιβίωσή της (...) Η κατάσταση είναι όντως δραματική. Το ευρώ, που επρόκειτο να καταστήσει την ευρωπαϊκή ενότητα αμετάκλητη, κινδυνεύει να γίνει ο νεκροθάφτης της.

Εάν ισχύουν οι ζοφερές προγνώσεις της καγκελαρίου και του Βέλγου προέδρου της ΕΕ, τότε η πολιτική συζήτηση για τις ελλείψεις και τα κενά στον μηχανισμό ένταξης στην ΟΝΕ είναι πια ξεπερασμένη. Δεν μας φθάνει η ανάλυση των διαφορετικών εθνικών οικονομιών, δομών και νοοτροπιών.

Το παράδειγμα της πειθαρχίας στα δημοσιονομικά είναι το μόνο που ισχύει. Διότι εάν καταρρεύσει η ΟΝΕ θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μια τεράστια οικονομική καταστροφή με σοβαρό παράπλευρο πολιτικό κόστος. Επομένως οι ιστορικές συνέπειες μιας τέτοιας αποτυχίας δεν πρέπει να αφήνουν κανέναν αδιάφορο».

«Σε εξέλιξη ο τελικός για το ευρώ», είναι ο τίτλος της αυστριακής εφημερίδας Die Presse: «Τους επόμενους μήνες δεν θα γίνεται πια λόγος για το πώς θα σωθούν οι υπερχρεωμένες Ελλάδα και Ιρλανδία, αλλά πως θα διασφαλιστεί το μέλλον της ΟΝΕ.

Το ευρώ δεν πάσχει από την έλλειψη μιας κοινής οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής, όπως πολλοί υποστηρίζουν, ούτε ευθύνεται για τις σοβαρές αναταράξεις του η οικονομική κρίση. Διότι η ιδέα της οικονομικής εξίσωσης 16 χωρών είναι παράλογη. Γιατί πρέπει π.χ. η Γερμανία να έχει τον ίδιο σχεδιασμό ανάπτυξης με την Ιταλία; Γιατί πρέπει χώρες όπως η Ελλάδα και η Σλοβακία να έχουν την ίδια φορολογία;

Επομένως στο άμεσο μέλλον δεν πρόκειται να ξεφύγουμε και από το πρόβλημα ποιος επιτρέπεται, ποιος μπορεί να είναι μέλος στην ΟΝΕ, διότι οι χώρες -  μέλη είναι αυτή τη στιγμή τόσο ετερογενείς που μια κοινή νομισματική και οικονομική πολιτική είναι αδύνατη. Αργά ή γρήγορα η ευρωζώνη θα πρέπει να εξετάσει το ζήτημα πως θα αντιμετωπίζει τις χώρες - μέλη που είναι αιώνιοι παραβάτες στα δημοσιονομικά για να μην χάσει την νομισματική της σταθερότητα.

Θα τους επιτρέπει την απόσχιση ή την προσωρινή αποχώρηση ή μήπως θα πρέπει να εγκαταλείψουν την ΟΝΕ οι ισχυροί για να μην παρασυρθούν και αυτοί στη δίνη της κατάρρευσης των αδύναμων οικονομιών;»