Birdi Birdi: Το προβλημά μου είσαι, ΕΣΥ!

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Το προβλημά μου είσαι, ΕΣΥ!

Τάδε έφη Birdi Birdi |

Το πρόβλημά μου είσαι εσύ

είσαι εσύ είσαι εσύ μονάχα εσύ Το πρόβλημά μου είσαι εσύ είσαι εσύ είσαι εσύ μονάχα εσύ Το πρόβλημά σου είσαι εσύ στο΄χω πει μόνο εσύ αγάπη μου εσύ Το πρόβλημα σου είσαι εσύ κι ούτε ξέρω γιατί καρδιά μου εσύ

To πρόβλημά μου είσαι εσύ!Και νομίζω, δεν μπορείς να καταλάβεις τον ποιητή,αν δεν το έχεις ζήσει!!Προσωπικά, αυτό που ζω είναι το εξής:Περιμένεις πότε θα τον δεις,θα του μιλήσεις,θα τον πάρεις μια αγκαλιά(και 2 και 3) και θα τον φιλήσεις(κι όλα τα υπόλοιπα) και τελικά όταν τον συναντάς σου βγαίνει ένα περιέργο συναίσθημα - ένστικτο και το μόνο που θες είναι να το βρίσεις , να το φτύσεις και να σηκωθείς να φύγεις!Ότι και να πει ο έρμος,ότι και να κάνει ο καψερός...λειτουργούν εναντίον του και απλά ακονίζουν τα "δολοφονικά σου ενστικτα"..και μην βιαστεί κανείς να μου πεί φταίνε οι "δύσκολες μέρες"!Μίλαμε για τις υπόλοπες 20 - 25 μέρες του μήνα!!

Κοιτά,δέχομαι την περίπτωση..να είμαι νευρωτική,ψυχανώμαλη και να χρήζω ψυχιατρικής παρακολούθησης!Ναι τα δέχομαι όοοοολα αυτά ρε παιδί μου...Αλλά λέω εγώ τώρα...κι αν το ζουν κι άλλοι αυτό?Κι αν εκείνοι δεν είναι τρελοί σαν και μένα?Ποια μύγα τελοσπάντων σε τσιμπάει και έχεις μετά αυτήν την συμπεριφορά που μεταξύ μας τώρα και για να λέμε και του στραβού το δίκιο είναι α-πα-ρά-δε-κτη..? Γιατί?Γιατί όταν τον σκέφτεσαι λες "αααχχχ να ήμασταν μαζί τώρα κι όταν τον βλέπεις λες γαμώ το κέρατο μου?" Η Dr.Zafira σκέφτεται και λέει τις θεωρίες της....:

Άλλο η σκέψη και άλλο η πραγματικότητα. Όταν, σκεφτόμαστε- φανταζόμαστε κάποιον...τα χουμε μάλλον στο κεφάλι μας όλα ιδανικά πλασμένα.Ότι λέει και κάνει αυτά,που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ,θέλουμε να λέει και να κάνει!Πράγμα το όποιο,δεν σημαίνει ντε και καλά ότι θέλουμε να είναι γλυκός κ τρυφερός μαζί μας!Ας πούμε εγώ παρατηρώ...πως με τους πολύ "καλούς" εκνευρίζομαι!Τραβάει ο οργανισμός μου φτύσιμο...αν και δεν του φαίνεται!Π.Χ πιστεύω πως μια γυναίκα που έχει απατήσει τον άντρα της(χωρίς βέβαια να γνωρίζει ο άλλος) η μαλθακότητα...η "αγάπη"...η στοργή... και το προδέρμ του άντρα της...της ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι σε κλάσματα του δευτερολέπτου...και απορεί γιατί την εκνευρίζει?!?!Νομίζω πως νιώθει ότι "αυτός φταίει που με την μαλθακότητα του την ωθεί όλο κι πιο πολύ στην απιστία...συνεπώς ΑΥΤΟΣ ΦΤΑΙΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ!!"Του κώλου τα εννιάμερα βέβαια...

Με τρελαίνει η ερώτηση "έχεις κάτι?"Ναι ρε φίλε...εσύ τι λες?!?!Δεν έχω?Πλάκα σου κάνω?Είπα σήμερα τι να κάνω?τι να κάνω?α!το βρήκα κάτσε να το παίξω μεγάλη Παρασκευή?Και τελοσπάντων,το δέχομαι σαν άντρας....δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσεις το νιονιό σου για βρεις τι έχω!Και επίσης δέχομαι ότι δεν είσαι και υποχρεωμένος.....Αλλά ρωτάω εγώ τώρα....εφόσον δεν σε νοιάζει(γιατί αν σε νοιάζε θα χρησιμοποιούσες λίγο και το πάνω κεφάλι) και εφόσον δεν είσαι υποχρεωμένος.....ΓΙΑΤΙ ΡΩΤΑΣ????Αφού και να σου απαντήσω άκρη δεν θα βγάλουμε!

Έχουμε,συσσωρεύσει νεύρα και κούραση από αλλού.....και απλούστατα ξεσπάμε στον πρώτο που θα βρούμε μπροστά μας ...και που βάση κάποιων πρόχειρων υπολογισμών μας...πιστεύουμε ότι και θα μας αντέξει...και θα μας ξαλαφρώσει...και θα μας βοηθήσει....και μη σου πω ότι και στο τέλος θα μας πει και ευχαριστώ που του ρίξαμε καντήλια.....δίχως λόγο και αφορμή!

Δεν αντέχουμε άλλο(τον άλλον)......και απλά α)δεν το χουμε πάρει χαμπάρι,β)δεν εννοούμε να το παραδεχτούμε γ)και τα δύο (α+β) μαζί.Δεν θα το αναλύσω ιδιαίτερα νομίζω είναι κατανοητό...

Δεν τα χουμε καλά με την δίκη μας πάρτη

και ......αυτό "χτυπάει" στην συμπεριφορά μας στον άλλον...κάτι σαν τις μπίλιες που χτυπάει η ακριανή τις υπόλοιπες και πετιέται η τελευταία.Είναι αρκετά δύσκολο, για τον οποιοδήποτε να κάνει μια ειλικρινή αυτοκριτική.Είναι αρκετά δύσκολο, να καταλάβουμε πως το πρόβλημα δεν το έχει ο άλλος αλλά εμείς!Εξ ου και δεν καταλαβαίνει τι πρόβλημα έχουμε και από που προέκυψε, αφού στην τελική αυτός μαζί μας είναι μια χαρά εμείς τραβάμε ζόρια!

Είναι λοιπόν χρήσιμο πιστεύω...όταν αρχίζουν και μας εκνευρίζουν τα πάντα γύρω μας....να κάνουμε μια μέρα διάλειμμα και να αρχίσουμε να "ψαχνόμαστε"!Μήπως τελικά δεν φταίνε όλοι οι τριγύρω αλλά εμείς?Δεν μπορεί ΟΛΟΙ να έχουν άδικο και εμείς..."άσφαλτοι"!Κάποιον λάκκο, θα έχει η φάβα και εμείς δεν εννοούμε να την δούμε!Relax and take it easy που θα λέγε και ο Mika...ζήτας λίγο χρόνο από τους άλλους(αν σε νοιάζονται και σ΄αγαπάνε θα στον δώσουν),επιβεβαίωνεις τις υποψίες τους ότι η συμπεριφορά σου είναι λάθος..και ζήτας χρόνο για να το διορθώσεις.

Στο time out λοιπόν, καλό είναι να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους!Και πάνω από όλα, να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.Να σκεφτούμε μ' αυτόν τον άνθρωπο πως ξεκινήσαμε,πως εξελιχθήκαμε και που φτάσαμε!Σε τι σημείο είμαστε?Μήπως φταίει αυτός?Μήπως φταίμε εμείς?Μήπως και οι δυο μάζι κι αν ναι τι μερίδιο ευθύνης έχει ο καθένας!Θέλουμε να λύσουμε τα πράγματα ή γουστάρουμε να διαιωνίζουμε τα προβλήματα μας?Την βρίσκουμε με το να είμαστε σε ένα μόνιμο πρόβλημα σε ένα μόνιμο δίλημμα!?Μήπως πρέπει να βάλουμε νερό στο κρασί μας και να δεχτούμε τον άλλον ως έχειν ή απλά να το τελειώνουμε το πανηγύρι? Εάν αποφασίσουμε να συνεχίσουμε..θα συνεχίσουμε σαν άνθρωποι!Να έχουμε σεβασμό στον άλλον και να καταλαβαίνουμε πως κι αυτός άνθρωπος είναι και έχει ανάγκεςαπαιτήσεις" τις όποιες, αν θέλουμε να είμαστε και "μαζί πρέπει να τις καλύπτουμε,όπως θέλουμε κι αυτός να κάνει το ίδιο για μας! Πρέπει να τον δεχτούμε με τα συν και τα πλην του!Με τις μαύρες του και τις καλές του!Εν κατακλείδι,αν μετά το time out αποφασίσουμε να είμαστε μαζί...πρέπει να είμαστε ΞΕΚΑΘΑΡΑ μαζί!Αλλιώς,το πρόβλημα θα προκύψει ξανά και σε χειρότερη μορφή!Όταν κάνεις θεραπεία...την αντιβίωση π.χ δεν την σταματάς στην μέση!Πρέπει,να καθαρίσει ο οργανισμός από τον ιό και έπειτα να την σταματήσεις..αλλιώς ο ιός θα ξαναχτυπήσει δριμύτερος!

Εάν όμως αποφασίσουμε....πως σ' αυτήν την στάση κάνουμε αποβίβαση...την κάνουμε επιτόπου και χωρίς ψου ψου ψου και μου μου μου και 'δεν έχω την δύναμη ακόμα" και "δεν είμαι σίγουρη" και άλλα τέτοιες φλυαρίες!Αλλιώς το λεωφορείο κλείνει ξανά τις πόρτες και συνεχίζει την (ειρωνικά) προδιαγεγραμμένη πορεία του....και κατεβαίνεις σε λάθος στάση και πας σπίτι πλέον...με τα πόδια!Με άλλα λόγια αν δεν χωρίσεις όταν πρέπει....η επαναφορά σου στους κανονικούς ρυθμούς ζωής θα γίνει πολύ πιο δύσκολα απ΄ότι αν χώριζες την σωστή στιγμή!
Πάνω κάτω αυτά λοιπόν.Το συμπέρασμα?Δεν έχω ιδέα!Εάν έχετε καμία πείτε μου και εσείς....Πάνω απ' όλα ψυχραιμία και βαθιές ανάσες!Είναι κρίμα άνθρωποι που αγαπάμε και μας αγαπάνε να πληρώνουν τα δικά μας τα σπασμένα (νεύρα).